اخذ ویزا

توافق نامه و معاهده شینگن یکی از معاهدات بین المللی است که در مورد مرزهای داخلی اتحادیه اروپا به وجود آمده و به کشورهای عضو شینگن اجازه می دهد که بدون داشتن ویزا جابجا شوند. این توافقنامه در سال 1985 میلادی در یک شهر به نام شینگن در لوکزامبورگ به امضا رسید و شروع به کار آن به سال 1995 میلادی برمیگردد.

با توجه به اینکه اخذ ویزای شینگن برای اکثر مسافران و گردشگران در اولویت قرار دارد، در این مطلب در مورد کشورهای عضو شینگن بحث خواهیم کرد و نحوه به وجود آمدن و شرایط آن را بررسی خواهیم کرد.

 

کشورهای عضو شینگن

اولین کشورهای عضو توافقنامه شینگن کشورهای بلژیک، فرانسه، آلمان، لوکزامبورگ و هلند بودند. در حال حاضر کشورهای عضو شینگن شامل 26 کشور مختلف می‌شود که 22 کشور آن عضو اتحادیه اروپا بوده و چهار عضو هم غیر اتحادیه اروپا هستند. این چهار کشور شامل ایسلند و نروژ می‌شوند که از سال 2001 به این تفاهمنامه پیوستند و کشور سوئیس از سال 2008 و لیختنشتاین هم از سال 2011 به این توافقنامه اضافه شده‌اند.

پس از پنج دوره ابتدایی ایتالیا (1990)، پرتغال و اسپانیا (1991)، یونان (1992)، اتریش (1995) و دانمارک، فنلاند و سوئد در 1996 حضور داشتند. 9 کشور عضو اتحادیه اروپا در سال 2007 شامل جمهوری چک، استونی، مجارستان، لیتوانی، لتونی، مالت، لهستان، اسلواکی و اسلوونی بعد از  توسعه و رشد اتحادیه اروپا در سال 2004 به اتحادیه اضافه شدند.

 در حقیقت تنها شش کشور از 28 کشور عضو اتحادیه اروپا شامل بلغارستان، کرواسی، قبرس، ایرلند، رومانی و انگلیس جزء کشورهای عضو شینگن نیستند.

 

آیا کشورهای دیگر بررسی های مرزی را انجام می‌دهند؟

 کشورهای آندورا و سن مارینو با وجود این که جز منطقه شینگن محسوب نمی شوند، اما بررسی ها و محدودیت های مرزی هم ندارند. در ضمن هیچ تاریخی برای پیوستن قبرس بلغارستان، رومانی و کرواسی برای پیوستن به این منطقه تعریف نشده و مشخص نیست که در شرایط مرزی آن‌ها چه قوانینی برای استفاده از ویزای شینگن و مسافران دارای این ویزا در نظر می گیرند.

 

 کدام کشورهای اتحادیه اروپا جز کشورهای عضو شینگن نیستند؟

 انگلستان و جمهوری ایرلند حضور در این توافق نامه را نپذیرفتند. انگلستان و در حقیقت بریتانیا به دنبال حفظ مرزهای خود است و از طرف دیگر ایرلند هم ترجیح می‌دهد که حرکت آزادانه مردم خود را به سمت انگلستان که تحت عنوان منطقه سفر مشترک تعریف شده حفظ کند و تاکنون به توافقنامه شینگن اضافه نشده است. البته جالب است بدانید که بریتانیا و ایرلند از سال‌های 2000 و 2002 نسبت به برخی از جنبه های این توافق نامه اعام رضایت کرده و از مواردی مانند سیستم اطلاعاتی شینگن (SIS) بهره می‌برند.

سیستم اطلاعاتی شینگن یا همان SIS نیروهای پلیس در سراسر اروپا را قادر می سازد تا داده های مربوط به اجرای قانون را به اشتراک بگذارند. این شامل داده های مربوط به اتومبیل های سرقت شده، مراحل دادگاه و افراد مفقود شده است.

 

تاثیر حملات تروریستی پاریس و بحران مهاجرت روی توافقنامه شینگن

 بسیاری از مهاجران از کشور مجارستان به عنوان یک واسطه برای سفر به آلمان استفاده می کردند و به همین دلیل موج مهاجران و درهای باز برای  آنها در کشور آلمان با انتقاد بسیاری از ناسیونالیسم های اروپا مواجه شد. حملات صورت گرفته در 13 نوامبر در پاریس که منجر به کشته شدن 130 نفر شد، کشورهای عضو شینگن را بر این داشت که نسبت به این توافقنامه تجدید نظر داشته باشند.

 در حقیقت کشورهای عضو معتقد بودند که تروریست ها به راحتی از طریق بلژیک وارد پاریس شده و عملیات تروریستی انجام میدهند. در سال 2015، هجوم بیش از یک میلیون مهاجر که بسیاری از آنها پناهنده سوری بودند، فشار زیادی بر سیاستمداران وارد کرد تا کنترل بیشتری نسبت به شرایط مرزی خود داشته باشد.

 در ماه دسامبر بود که کمیسیون اروپا اصلاح اساسی توافقنامه شینگن را پیشنهاد کرده و به نظر می رسد که کشورهای عضو شینگن باید با یک چالش جدید مبارزه کنند

 

 چه زمانی کشورهای عضو شینگن می توانند مجدداً مرزهای خود را کنترل کنند؟

 بر اساس قوانین منطقه شینگن، در صورت نیاز به فوریت به دلایلی مانند سیاستهای عمومی و امنیت ملی، امضا کنندگان توافق می توانند ظرف مدت ده روز کنترل مرزهای داخلی خود را برعهده بگیرند. اگر مشکل ادامه داشته باشد، این کنترل برای دوره های 20 روزه و حداکثر تا 2 ماه ادامه می یابد.

 در این دوره زمانی موارد بیشتری مانند پیش بینی تهدید در نظر گرفته شده و کشورها می توانند کنترل مرزهای خود را تا حداکثر 6 ماه ادامه داد. البته در قوانین منطقه تمدید حداکثری دو سال طبق ماده 26 قانون مرزی شینگن امکان‌پذیر است. در حال حاضر شش کشور از جمله اتریش، دانمارک، فرانسه، آلمان و نروژ و سوئد مرزهای خود را کنترل می کنند.

 

توافقنامه شینگن چه موارد دیگری را شامل می شود؟

 امضای این توافقنامه از طرف کشورهای عضو شینگن قوانین جدیدی برای پلیس های مرزی و موارد مشابه را به وجود می آورد که همه اعضا باید از آن پیروی کنند. این قوانین شامل مواردی می شود که اصلی ترین و آن ها محدوده های زیر هستند:

قوانین متداول و یکسان در مورد پناهندگی برای همه کشورهای عضو

 امکان تغییر مجرمان و مضنونان در سراسر مرزهای کشورهای عضو

اعلام یک لیست مشترک از کشورهایی که اتباع آنها نیاز به ویزا دارند

 تعریف سیستم اطلاعاتی شینگن که به ایستگاه های پلیس و کنسولگری ها اجازه می دهد تا یک پایگاه داده مشترک از افراد تحت تعقیب و همچنین اشیاء سرقتی داشته باشند.

 تلاش مشترک همه اعضای منطقه برای مبارزه با جرایم مرتبط با مواد مخدر.

سیاست شهروندان غیر از اتحادیه اروپا

 برای کشورهای غیر اروپایی و غیر از اتحادیه اروپا، ویزای شینگن صادر می شود که دسترسی آسان به اکثر نقاط اروپا را فراهم می کند. اتباع برخی از کشورها برای ورود به یکی از کشورهای عضو این کشور یا مسافرت در آن منطقه باید ویزای شینگن اخذ کنند. ویزای اقامت کوتاه به مدت 90 روز معتبر است که در یک دوره زمانی شش ماهه صادر می‌شود. همچنین امکان حمل و نقل بین المللی در فرودگاه های کشورهای شینگن وجود دارد.

 به خاطر داشته باشید که ویزای شینگن شرایط خاص خود را دارد و حتی از لحاظ هزینه هم شامل گزینه های متنوعی می شود که شما ممکن است در جریان گرفتن آن دچار سرگیجه شوید. بنابراین اگر قصد سفر به یکی از کشورهای عضو شینگن را دارید، با ما در تماس باشید تا کارشناسان ما اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار دهد.